Veel gedaan, veel meegemaakt,

Rondleiding Cynthia Mcleod,
Dinsdag 9 december hebben we van 17:00 tot 19:00h een rondleiding door de stad gekregen van Cynthia Mcleod. Wat kan zei ongelovelijk leuk vertellen! Cynthia Mcleod is een schrijfster van onderandere boeken als: hoe duur was de suiker? En De vrije negerin Elisabeth. Even in het kort: Mcleod is als tiener naar Nederland gekomen en heeft hier ook gestudeerd. Ze is de dochter van de eerste president van Suriname. Later is ze getrouwd en is ze terug naar Suriname gegaan. Ze heeft veel onderzoek naar de geschiedenis van Suriname gedaan en kan dus ook erg veel vertellen. We kregen met een groep een rondleiding van haar. Ze heeft het gehad over Elisabeth Samson, een vrije negerin die prominent naar voren komt in de geschiedenis omdat ze wilde trouwen met een blanke man. We weten waar ze heeft gewoond en waar ze is begraven. We hebben ook veel geleerd over de slavenij en de soldaten die naar Suriname kwamen. Ze vertelde ons bijvoorbeeld waar de uitdrukking: “je stinkt een uur in de wind” vandaan komt. Er werden veel slaven vervoerd naar Suriname. De meeste slaven werden vervoerd door de Nederlandse schepen. Omdat deze schepen zo ongelovelijk vol geladen waren en de slaven vaak vastgebonden waren en dus hun behoefte daar ook moesten doen, stonken de schepen vreselijk. Dus op zee konden de andere schepen al een uur van te voren ruiken dat er een Nederlands schip aan kwam. Vandaar de uitdrukking: “je stinkt een uur in de wind”. Over de soldaten die in Suriname zaten had ze te vertellen dat dit meestal het uitschot van Nederland was. Als ze je in Nederland niet meer aan konden stuurde ze je als soldaat naar Suriname. Veel soldaten waren constand dronken en zette de stad op stelte. De grote brand in 1821 die aan de waterkant 400 huizen heef afgebrand omdat iemand op het erf de vlam in de pan had. De waterkant was in die tijd heel belangrijk omdat dit het eerst was wat mensen zagen als ze per schip Paramaribo binnen kwamen. Toen de eerste huizen flam vatte heeft iedereen zijn slaven bevolen om alle spullen van waarde naar de kerk te brengen, omdat de kerk niet af zou branden. Helaas is ook de kerk afgebrand. De nieuwe kerk hebben ze zo gebouwd dat er niks omheen zit, waardoor het flam kan vatten. Wat ze ook nog even tussen neus en lippen door vertele is dat de opa van de grootmoeder van Katja Schuurman in een huisje naast het onafhankelijkheidsplein is geboren. Hahaha…. Dat verzin je toch niet? Het was in iedergeval een heel indrukwekkend verhaal met veel geschiedenis. Ik kan nog zoveel meer vertellen, maar dat zal ik jullie besparen. Het is erg leuk dat ik nu ook het verhaal achter de gebouwen weet waar ik langs loopt in Paramaribo.

Roti,
Woensdag hebben we van Leentje leren roti maken. Leentje is de vrouw van Anand, een taxichauffeur waar we wel eens mee rijden. Anand zegt altijd dat Leentje de lekkerste roti maakt van Paramaribo. Ze heeft een kleine rotishop aan huis waar ze vaak op bestelling roti maakt. Dus hebben wij gevraagd aan Leentje of ze het ons misschien wil leren maken. Dat wilde ze wel voor ons doen, zij zou alle boodschappen doen, we hoefte alleen maar om 6 uur aanwezig te zijn aan de Margarethalaan. Ze heeft ons alle kruiden laten zien wat er in moest, we mochten helpen met snijden en ongeveer schatten wat de hoeveelheid is. Wij wide namelijk alles opschrijven, maar ze deed alles er op gevoel bij. Na de kip en de aardappels gekookt te hebben en de kousebant gebakken konde we beginnen aan de roti (de pannenkoek of ook wel je bestek). Deeg mixen met je handen, balletjes rollen, met de deegroller plat rollen en rond maken. Daarna ging het met meel op een plaat op het vuur. Ene kant, andere kant, olie er op, andere kant olie erop en de roti is klaar! 2,5 uur later hebben we heerlijk gegeten van onze zelf gemaakt roti :) We zijn na de maaltijd tot de conclusie gekomen dat roti niet goed is voor je gezondheid. Er zit echt super veel zout overal in, wat niet goed voor je bloeddruk kan zijn?

Trip Pikinslee,
Vrijdag zijn Ninet, Marijn, Wieke en ik op 3 daagse trip naar Pikinslee geweest. In Pikinslee wonen vijf raggae-kunstenaars. Deze mannen maken bijzondere houtsnijwerken van materialen uit de natuur. Momenteel zijn ze in samenwerking met Nederland een museum aan het bouwen om deze bijzondere kunstwerken tentoon te stellen in Pikinslee. Het museum word helemaal zelf gebouwd met materialen uit de natuur, de stenen worden zelf gemaakt en de vorm van het museum is gebaseerd op de vorm van een Calebas. Onze gids (Kents) heeft hier huisjes neer gezet om toeristen naar het dorp te brengen en te laten zien hoe de kunstenaars te werk gaan. Het dorp is te bereiken met de bus (4 uur) en de boot (2 uur). Onderweg hebben we een kleine regenbui gehad, maar dit mocht de pret niet drukken. Om 18:00 uur kwamen we aan in Pikinslee, even drogen kleren aan trekken en daarna kennis maken met de rest van de mensen in het kamp. Dit was onderandere een bosvarken die los rond liep, zijn moeder was geschoten dus hadden ze besloten om het jonge dier zelf groot te brengen. Na een overheerlijke maaltijd hebben we ons bed op gezocht om de volgende morgen weer fris te zijn. Voordat we ons bed op konden zoeken hebben we helaas nog een aanvaring gehad met de kok. Wij vinden het altijd leuk om een beetje te kijken als er gekookt word, onze kok vond dit echter niet leuk. Hij vertelde ons dat hij dacht dat wij geen vertrouwen hadden in zijn kook kunsten.. natuurlijk was dit niet zo, maar dat konden wij niet over brengen. Tijdens het tandenpoetsen hadden we nog een aanvaring. Wij hadden aan onze gids gevraagt waar we onze tanden moesten poetsen? Hij zei dat dit gewoon aan het aanrecht mocht. Helaas was onze kok het hier niet mee eens. En als we niet snel naar buiten gingen ging hij de volgende ochtend niet meer voor ons koken, dus wij zijn maar snel naar buiten gegaan. De volgende ochtend gelukkig weer een heerlijk ontbijt gekregen van onze kok. Om half 10 begon onze dorpswandeling. Super leuk, we hebben de moeder, broer en nog een hele hoop familieleden van onze gids Frans gesproken. We hebben kostgrondjes gezien, het museum wat in aanbouw was, de poli en de school van het dorp. We hebben gezien hoe ze een boot maakte, hoe er vanuit calebassen kommetjes gemaakt worden (we hebben er zelfs een gekregen) en nog veel meer!
Na de dorpswandeling zijn we door gegaan naar de rivier, een lekkere duik genomen en onze haren en lijf gewassen. Na deze duik barste de hemel los, het begon heel hard te regenen (regentijd he?) Gelukkig was het toch donker dus we hebben met de jongens die het museum bouwen, lekker zitten kaarten en hierna onze maaltijd opgegeten. Al het eten was puur Surinaams, sommige maaltijden even wennen en sommige echt heerlijk!
De volgende dag was het weer tijd om door te gaan naar Paramaribo. Met een 3 uur surinaamse vertraging zijn we met de boot en de bus weer terug naar paramaribo gegaan. Om 18:15 kwamen we de poort van de Margarethalaan weer binnen, weer een einde van een prachtige 3 daagse trip naar het binnenland van suriname.

Voordat ik deze lang blog afsluit wil ik nog even een paar mensen bedanken: Oma, ik hoop dat u deze weblog leest, heel erg bedankt voor de December kalender! Ik mocht in een keer 15 vakjes open krassen, super leuk :) Ik ben erg benieuwd of ik dit jaar nog wat ga winnen misschien mijn ticket?
Jorg: Echt super, super, super leuk om post van jou te ontvangen. Ik denk dat het met die films niet helemaal goed is gegaan, maar ik heb babylon er wel op kunnen vinden, bedankt! We gaan em kijken en ik heb hem al helemaal vol met muziek gezet. Kan ik weer even in mezelf wegtrekken met mijn muziek!:)

Zie ook mijn foto’s op: http://picasaweb.google.com/dafnemarielle

Dikke kus,
Dafne